Woensdag 4 mei. Octopussy

4 mei 2016 - Udaipur, India

Uitslapen is er in deze vakantie niet bij. Ook vandaag gaat de wekker weer om 7 uur. Voor het ontbijt hebben we de meeste spullen alweer ingepakt, want ook vandaag reizen we weer verder naar de volgende bestemming.

Het ontbijt  is goed verzorgd. Ondanks het feit dat dit een kleinschalig hotel is, steekt hij met kop en schouders uit boven de andere hotels. Iedereen doet zich weer tegoed aan al dat lekkers. Om ongeveer kwart voor 9 verlaten we Jodhpur. Onze eindbestemming voor vandaag is Udaipur, dat een stuk zuidelijker ligt.

We stoppen bij een textielfabriek. Daar mogen we op de werkvloer kijken. Er is nog niet veel bedrijvigheid, er zijn alleen een paar mannen aan het werk achter de naaimachine. De baas vertelt ons dat er zo’n 70 vrouwen werkzaam zijn, maar die moeten van de omliggende dorpen komen en beginnen pas later op de dag. We worden meegenomen naar de verkoophal en er worden ons aantal kleden getoond. Tafelkleden, spreien en dekbedhoezen. Eén sprei, beigekleurig, helemaal met de hand geborduurd en voorzien van vele kleine spiegeltjes staat ons wel aan. We kopen het.

We vervolgen onze route. Bij een benzinestation wordt nog even gestopt voor benzine, een plasje en koffie.

Ongeveer halverwege Jodhpur en Udaipur ligt Ranakpur. Hier is de grootste en belangrijkste Jaïnitische tempel van India. In deze tempel staan 1444 pilaren, waarvan er niet één hetzelfde is. Als we kaartjes willen kopen voor de entree, gelooft de man achter het loket niet dat Chris en Stephan nog maar 10 zijn. Hij vraagt om de paspoorten, maar die liggen nog in de bus. Uiteindelijk verkoopt hij ons toch maar de kaartjes.

Bij de ingang moeten we onze schoenen uit doen. Maar door de felle zon – het is hier nog steeds extreem warm – is de grond gloeiend heet. Als een kameel met een splinter in zijn teen springen we over de warme tegels naar een loper die op de trappen ligt. De tempel is echt prachtig. Al die pilaren en koepels, zo mooi bewerkt, je weet niet wat je ziet! We komen een Nederlandse tegen die ook op rondreis is door India. Dit is de eerste Nederlander die we tegenkomen hier.

Verderop hebben we lunch. Als we net besteld hebben, komt de Nederlandse toerist, die we bij de tempel zagen, ook aanzetten met haar reisgenoot. Even later komen er nog twee Nederlandse dames. We wisselen ervaringen uit, eten onze maaltijd en reizen weer verder naar richting Udaipur. De bus stopt plotseling. Naast de weg is een waterput die door twee koeien in beweging wordt gehouden. Via een rad waaraan emmers bevestigd zitten wordt het water in een goot gepompt waarmee het land bevloeid wordt. Een eeuwenoude manier van watertransport. De jongens mogen op het karretje zitten en een rondje meedraaien.

We moeten nog een klein stukje verder naar het hotel. De oude binnenstad van Udaipur bestaat uit smalle kronkelige straatjes. Onze bus kan hier niet door. Het laatste stukje moeten we afleggen met een tuk-tuk.

Ons hotel is mooi gelegen aan het meer. Udaipur is omgeven door meren en wordt ook wel het Venetië van India genoemd.  Ons hotel heeft een zwembad op de bovenste etage, van waar je een mooi overzicht over het meer hebt. Aangezien dit ons eerste hotel is met een functionerend zwembad duiken we er meteen in, onder het genot van een drankje. In deze stad is de James Bond film Octopussy opgenomen. In het restaurant van het hotel, op het dakterras, is het mogelijk om tijdens je maaltijd deze film te kijken, evenals de film Marygold die hier ook is opgenomen. Natuurlijk kiezen we voor Octopussy. We bestellen weer heerlijk Indiaas eten en kijken de film.

Als we weer terugkomen in onze hotelkamer blijkt de airco het niet te doen. Ik roep er een mannetje bij die op wat knopjes van de afstandbediening drukt. Ik merk weinig verbetering. We kijken het nog even aan en roepen dan weer een mannetje, want het wordt niet koel. De airco wordt weer op een andere stand gezet en we moeten het weer 10 minuten aanzien. Als het dan nog niet koel is en ze weer iets anders willen proberen, is ons geduld op. Het is laat en wij willen gaan slapen, dus ik vraag om een andere kamer. Het is niet druk dus er zijn genoeg kamers vrij. Na enig overleg geven ze ons de naastgelegen kamer. Die is wel wat kleiner maar de airco doet het tenminste. In het hotel waar we gisteren waren was de airco op onze kamer ook al stuk, en ik had geen zin in nog een slapeloze nacht. Gelukkig slapen we deze nacht als roosjes.