Koning Ramses en zijn gevolg

Gisteren heeft Bert geregeld dat we om kwart voor 3 een wake-up call krijgen. Om kwart over 3 moeten we namelijk aan de overkant van de Nijl staan voor ons uitstapje naar Abu Simbel. Als de telefoon gaat en de dame aan de andere kant zegt “this is your wake up call” springen we in onze kleren. Als we klaar zijn om te vertrekken kijk ik op mijn horloge en zie dat het nog lang geen kwart voor 3 is! Die muts heeft ons veel te vroeg gewekt! Dus blijven we wachten tot het 3 uur is en gaan dan naar beneden. Er staan vijf grote papieren zakken met ontbijt voor ons klaar. Voor onderweg. Aan de overkant van de Nijl stappen we in ons busje die ons naar Abu Simbel brengt, Na ongeveer 180 kilometer stoppen wij bij een gebouwtje middenin de woestijn. Het moet fungeren als een restaurantje. We drinken koffie en eten een paar broodjes uit onze mega-ontbijtzak. Er is geen stromend water in dit gebouwtje, maar dat verbaast mij niets gezien de ligging.

We vervolgen onze reis richting het zuiden. Voordat de echte hitte zich laat voelen zijn we al bij Abu Simbel. Je merkt goed dat het laagseizoen is en dat bovendien het toerisme in Egypte nog niet echt op gang is gekomen. Wij zijn één van de weinige bezoekers en het lukt zelfs om een foto van Bert te maken voor de tempel van Abu Simbel zonder ook maar één ander persoon erbij op te hebben.

Abu Simbel is een tempelcomplex op circa 30 kilometer van de Sudanese grens. Farao Ramses II heeft het destijds laten bouwen. Het is groot en indrukwekkend en bestaat uit twee gedeeltes. De eerste tempel, die van Ramses zelf, heeft 4 huizenhoge beelden van hemzelf in verschillende hoedanigheden. De binnenkant van de tempel is prachtig gedecoreerd. We mogen geen foto’s maken in de tempel maar ik probeer het toch. Natuurlijk word ik betrapt. Iemand die als een soort bewaker bij de ingang zit, maar waarschijnlijk geen enkele bevoegdheid heeft, vraagt waar we vandaan komen. Als ik zeg dat we uit Nederland komen krijgen we het gebruikelijke riedeltje weer. “You are my friend”. Hij maakt een foto van ons in de tempel, we geven hem wat geld en we mogen ons illegale beeldmateriaal houden. Iedereen blij.

De tweede tempel op het complex is die van Nefertari, de hoofdvrouw van Ramses II. Haar tempel is aan de buitenkant gedecoreerd met zes  beelden, drie van Ramses en drie van Nefertari. Bijzonder is dat de beelden allemaal even groot zijn, waaruit kan worden afgeleid dat zij net zo belangrijk was als hij. Emancipatie, 1244 voor Christus!

Voor de tempels ligt het Nassermeer. Dit meer is ontstaan doordat er in 1960 bij Aswan de hoge dam is gebouwd, die overigens pas helemaal gereed was in 1971. Door deze dam overstroomde de Nijl ten noorden van de dam niet meer. Maar de dam had tevens tot gevolg dat er ten zuiden hiervan een groot meer ontstond, het Nassermeer. In dit meer leven meer dan 20.000 krokodillen. Over de vraag of er ten noorden van de dam nog krokodillen voorkomen verschillen de meningen. Wij hebben in ieder geval niets gezien of gevoeld.

De rit terug naar Aswan duurt ruim drie uur. De jongens duiken meteen het zwembad in en Bert en ik eten een salade in het restaurant. Daarna duiken wij ook nog even het water in.

Om 6 uur begint het hier al te schemeren en om 7 uur is het donker. Wij gaan ’s avonds nog even met het bootje naar de overkant van de Nijl. We lopen langs de drukken winkeltjes en kraampjes, op zoek naar een leuk restaurantje. iedereen probeert ons van alles te verkopen. Marijn ziet een waterpijp, of zoals hij het noemt een “zuigpijp” wel zitten. We kiezen een restaurant uit die in de lonely planet staat. De meesten van ons hebben nog steeds niet veel eetlust vanwege de buikklachten.

We wandelen terug naar ons bootje langs de oever van de Nijl. Het was een lange dag vandaag. Morgen eerst maar uitslapen.