Zonsopkomst bij de Bromo

30 april 2019 - Kalibaru, Indonesië

Zondag 28 april 2019

De nacht is weer kort. Al om kwart over drie gaat de wekker. De jongens slapen helemaal in de achterste kamer, wij in de voorste. Ze hebben zelf hun wekker gezet en om half vier staan ze klaar, alhoewel dit wel met een ochtendhumeurtje gepaard gaat.

Er staat een jeep voor ons klaar voor een excursie naar de Bromo vulkaan. Dit is een nog actieve vulkaan, en vooral de laatste paar dagen komt er veel rook uit de krater. Omdat het vandaag zondag is en omdat de Indonesiërs vakantie hebben, is het ontzettend druk. Naarmate we verder op de berg komen, neemt het aantal jeeps (nou ja, hoofdzakelijk Toyota’s)  toe. We komen zelfs in een jeep-file terecht. Honderden, misschien zelfs wel duizend jeep’s proberen allemaal de top van de berg te bereiken.

Allereerst gaan we de zonsopkomst bekijken. Op de berg zijn een aantal uitkijkposten van waaruit je de zon over de Bromo kunt zien opkomen. We bereiken een uitkijkpost, Love Hill, maar daar is het zo druk dat de chauffeur voorstelt om naar het volgende punt te rijden, King Kong Hill. Maar ook daar is het druk. Dus rijden we nog een stuk verder omhoog, naar de uitkijkpost bovenop de berg, Tower Hill. Aan de weg die leidt naar de uitkijkposten zijn veel winkeltjes en theehuizen. We zijn op tijd dus we drinken eerst nog een kopje thee bij een oud vrouwtje. Dan lopen we klein stukje verder de berg op. Bovenop de berg is een groot plateau gecreëerd met betonnen banken. We zoeken een plekje op en wachten tot de zon op komt. Samen met honderden andere toeristen, bijna allemaal Indonesiërs, fotograferen we de zonsopkomst. De Bromo vulkaan ligt overigens iets verder naar rechts. Hoewel het er spectaculair uitziet, kunnen we niet zeggen dat we de zon boven de Bromo zagen opkomen. De Bromo is gehuld in mist, maar toch nog duidelijk te herkennen. Er komt een enorme rookwolk uit. De vulkaanactiviteit van de laatste dagen heeft er overigens toe geleid dat het in de omgeving een paar graden warmer is dan normaal.

We hebben ruim de tijd om de Bromo en de omgeving te bekijken. We drinken nog een kopje thee en Marijn koopt een t-shirt van de vulkaan. Daarna brengt onze chauffeur ons weer met de jeep naar beneden, naar de voet van de vulkaan. Vanaf de auto is het nog een stuk lopen over het zwarte vulkaanzand. Het is niet toegestaan om de vulkaan beklimmen. We kijken nog even bij een tempel die voor de vulkaan staat en laten ons dan weer terug naar ons hotel brengen. Daar staat inmiddels het ontbijt klaar. Nasi goreng met een eitje of geroosterd brood.

Na het ontbijt pakken we onze backpacks weer in en nemen we afscheid van onze lelijke jaren 70 kamer. We gaan weer ons busje in en zetten koers naar Kalibaru. Onderweg stoppen we voor lunch bij een typisch toeristenrestaurant. Precies zo’n tent waar wij zo’n hekel aan hebben. We hebben onze gids al een paar keer aangegeven dat wij veel liever met de locals eten, maar hij lijkt niet van zijn routine te kunnen afwijken. Ik ben ervan overtuigd dat de gidsen op de een of andere manier provisie krijgen om toeristen op deze plekken af te zetten, al was het maar in de vorm van een gratis maaltijd. In het restaurant zit een grote groep Nederlanders die met een grote touringcar rondreizen. Waarschijnlijk Oad of Kras. Van die mensen die blindelings achter de gids aanlopen en niets meekrijgen van het echte Javaanse leven. Ik dring er bij Bert op aan mij eraan te herinneren dat wij nooit met een dergelijke groep mee zullen gaan, ook niet als we zeventig zijn. In het restaurant bestellen we kipsaté, maar zelfs die is helemaal op de Nederlanders afgestemd. Geen echte pindasaus, maar satésaus van (waarschijnlijk) Remia. Wat een afknapper.

In de loop van de middag komen we aan in Kalibaru. In Kalibaru is niet zo veel te zien, maar het is het startpunt van de schildpaddentour die we morgen gaan doen. We verblijven in een guesthouse van een Nederlandse eigenaar. Hij vertelt ons van alles over de tour die we morgen gaan doen, maar geeft ons ook veel informatie over Bali, waar we over een paar dagen naar toe gaan. De jongens duiken het zwembad in. Bert en ik bestellen een fles rode wijn (ja, die is hier verkrijgbaar) en namen plaats onder de overkapping aan de achterkant van de villa. Op dat moment begint het hard te regenen. Het is nog steeds moesson, al valt het aantal regenbuien wel mee. Voor de jongens is het in ieder geval geen reden om het zwembad uit te gaan.

‘s Avonds wordt er voor ons een diner opgediend wat we ‘s middags al hadden besteld. Na het eten is bij iedereen het lampje uit. Het was een lange dag. We slapen heerlijk in onze luxe huisjes terwijl de regen op het raam klettert.

3 Reacties

  1. Jan Olislaegers:
    30 april 2019
    Weer een leuk verhaal, maar dit is toch geen vakantie, je kan nog niet eens uitslapen !!!
  2. Liselot:
    30 april 2019
    Heerlijke verhalen! Ik reis gewoon mee 😁! Waar hebben jullie deze reis geboekt ?
  3. Jolanda Staal:
    1 mei 2019
    Liselot, geboekt via Outsight Travel. Zelf de route samengesteld, met een beetje hulp van hen. Prima geregeld allemaal!