Swakopmund

Wat een heerlijke nachtrust op de boxspring! Hoewel de dunne matrasjes in de tent best wel te doen zijn en we nog niet vergaan van de rugpijn, is het heerlijk wakker worden in deze luxe. Het grootste voordeel is nog wel dat je niet eerst uit je slaapzak hoeft te kruipen, je schoenen moet aantrekken en 50 meter door de nachtelijke woestijnkou hoeft te lopen als je ‘s nachts moet plassen.

We slapen uit vandaag. Tot acht uur. We nemen lekker de tijd om te ontbijten in de ontbijtzaal en wisselen reisideeën uit met onze Chileense reisgenootjes.

Vandaag is een vrije dag. Een aantal mensen uit onze groep gaar quadrijden en sandboarden. Wij trekken onze bergschoenen aan en lopen richting het centrum van Swakopmund. Daar, bij het strand, is het zeeaquarium. We kopen kaartjes en gaan naar binnen. Het is er niet groot, maar er is wel een supergave glazen tunnel. Als je daarin staat zie je overal om je heen grote vissen. Er zwemmen zelfs een paar haaien tussen. Er is ook een bassin met roggen. Met regelmaat steken ze hun snuit boven het wateroppervlak uit. Een jong kind waagt het om zijn vingers in het bassin te steken. Er lopen een paar schoolklassen rond die een hoop lawaai produceren.

Als we het aquarium gezien hebben lopen we naar een Duits restaurantje waar we apfelstrudel eten. Aan de overkant is de craft market. Veel verkopers die, zoals gebruikelijk, allemaal hetzelfde aanbieden. Veel houten beelden van olifanten en ander wild, maskers en sieraden. We onderhandelen wat maar we komen er niet uit, temeer omdat we geen idee hebben wat het spul waard is en wat je ervoor betaalt in een gewone winkel.

We lopen richting de winkelstraatjes van Swakopmund. Stephan en Bert kopen een pet. We kijken nog wat rond bij diverse souvenirwinkels en lopen dan weer terug naar ons hotel. We krijgen zere voeten dus we wisselen van schoenen. Nadat we wat hebben gedronken in de bar van de lodge lopen we weer het centrum in. We gaan naar het slangenpark. Er is een grote verzameling slangen, van volstrekt onschuldig tot levensgevaarlijk, zoals de boomslang en diverse soorten adders. De terraria waar ze in zitten ogen een beetje gammel. Sommige slangen doen erg hun best om eruit te komen. Bij de uitgang, in een open glazen bak, zitten drie Australian bearded dragons, een soort baardagaam. Toen ik in Australië was kwam ik ze regelmatig tegen en vond ik ze doodeng. Maar de jongens vinden ze geweldig en knuffelen er uitgebreid mee. Ze zijn vastbesloten om ons leegstaand aquarium thuis ook op te vullen met deze monstertjes en hebben alvast maar namen bedacht.

Vanaf het strand loopt er een lange houten pier de oceaan in, met aan het eind een restaurant. We lopen over de pier en waaien er haast vanaf. Het restaurant is nog niet open. Het begint alweer aardig af te koelen dus gaan we zoek naar een mogelijkheid om op te warmen. Verderop is een ijswinkel c.q. theehuis. We nemen plaats op het terras in de zon en bestellen koffie met iets lekkers. Chris gaat voor spaghetti-ijs en Marijn voor een “bananasplit with a twist”. Hij knoeit natuurlijk weer, maar gelukkig is de was, die we gisteren hebben ingeleverd, inmiddels weer schoon. Terwijl we terug naar onze lodge lopen doen we in een supermarkt nog wat boodschappen voor morgen. Dan zitten we namelijk weer lang in de truck.

In de lodge trekken we warme kleren aan. Onze telefoons moeten worden opgeladen, maar dat gaat een beetje lastig. Ik had twee wereldstekkers meegenomen van huis, maar die passen hier niet. Daarom hebben we vanmorgen een andere stekker in het winkeltje naast de lodge gekocht, maar daar passen de smalle stekkers van de telefoon opladers niet stevig genoeg in, met als gevolg dat de boel niet oplaadt. We zoeken daarom naar alternatieven en vinden er zowaar een. De tv heeft een usb-poort. Omdat de tv met een beugel aan de muur is bevestigd, kost het veel moeite om de kabel in de usb-poort te krijgen. Na wat gefriemel lukt het. Maar de tv hangt hoog en onze kabel is kort. Dus stapelen we een omgekeerde prullenbak, de telefoongids én de bijbel (ja, Namibië is een christelijk land) bovenop de kluis zodat de telefoon niet hoeft te bungelen aan zijn kabeltje. Nadeel is wel dat de tv aan moet staan om de telefoon te kunnen opladen, dus kijken we verplicht een Tarzan film.

Tegen de avond lopen we weer het centrum in om een hapje te eten. We gaan naar Küchi’s, die wordt aanbevolen in de Lonely Planet. Het is er erg druk en we hebben niet gereserveerd. Een ober neemt ons mee door het hele restaurant, trapje op, grote eetzaal met houten banken door, naar het achterste gedeelte. Wij mogen plaatsnemen aan een grote ronde tafel met luxe, pluche stoelen. Beslist niet het minste gedeelte van het restaurant.

Marijn wil de slakken wel eens proberen, dus hij bestelt Garlic Snales als voorgerecht. Ik houd het bij tomatensoep. Chris bij Franse uiensoep en Bert en Stephan bestellen, zoals altijd, inktvisringen. Als hoofdgerecht doen Stepan, Marijn en Bert wild: Oryxburger c.q. steak. Chris en ik kiezen voor rund. Sommigen willen nog een toetje. Marijn bestelt zijn tweede bananasplit voor vandaag. De Lonely Planet had gelijk. Küchi’s is een goed restaurant. Ook de wijn mocht er zijn.

Door de kou lopen we weer terug naar onze lodge, waar de tv nog steeds aan staat en de telefoon inmiddels is opgeladen.