Van Masai naar Nakuru

30 december 2021 - Lake Nakuru National Park, Kenia

We beginnen deze dag met een ontbijt in de eetzaal. Het is een stuk minder druk dan de dag ervoor. Na het ontbijt worden we opgewacht door een Masai man voor een rondleiding door zijn dorp. We steken de onverharde weg vol met gaten over en worden begroet door een andere Masai man die kennelijk vandaag aan de beurt is om de rondleiding te verzorgen. Hij vertelt ons dat het geld dat wij betalen voor de rondleiding ten goede komt aan het schooltje van het dorp.

Het dorp bestaat uit een aantal huisjes dat is opgebouwd uit leem en koeienmest. Dat er veel mest nodig is voor de bouw van de huizen zien we aan de enorme hoeveelheid koeienstront die overal ligt. Het is bijna onmogelijk om niet in de vlaaien te trappen. De Masai laat de mest eerst goed drogen en gaat er dan mee bouwen. 

De Masai man toont ons de kruiden die er groeien en vertelt wat ze ermee doen. Dan verzamelen zich een aantal Masai mannen, allemaal gekleed in traditionele rode kleden, die voor ons een dans met zang opvoeren. Natuurlijk kregen wij ook een kleed om en moeten we meedoen. Zij kunnen trouwens beduidend hoger springen dan wij! De rondleiding vervolgt door het dorp en de man vertelt ons dat een Masai man meerdere vrouwen mag hebben. Zo veel als hij wil want er is geen maximum. Hij moet er wel voor zorgen dat iedere vrouw haar eigen huis heeft, en dan kan de voortplanting beginnen. Onze Masai man heeft maar een vrouw. We mogen haar huisje van binnen bekijken en foto’s maken. Het is klein en donker en aan decoratie is maar weinig gedaan.

Na ons bezoek aan het Masai dorp stappen we in de bus en begint de rit naar de volgende bestemming, Nakuru. Het eerste stuk gaan over een onverharde weg vol met gaten. Dalton rijdt zo hard dat we alle kanten op vliegen. Kennelijk heeft hij haast. We halen opgelucht adem als de weg verandert in een verharde weg. 

We stoppen een stuk verderop om te lunchen. Het is de plek waar we op de heenweg ook gestopt zijn, dus onze telefoons maken meteen verbinding met de wifi. De emails, WhatsApps en Snaps stromen binnen. Snel even een berichtje naar deze of gene, een snelle lunch en door. Op ons verzoek stoppen we bij Lake Naivasha. We zouden hier eigenlijk een nacht verblijven omdat de route in Tanzania moest worden aangepast, maar organisatorisch was dat niet mogelijk. We nemen daarom genoegen met een korte stop bij het meer. We boeken een boottrip over het meer. Het meer zit vol met nijlpaarden. Regelmatig steken ze hun kop boven water om dan weer voor enkele minuten onder water te verdwijnen. We varen richting een schiereiland, Crescent island, welke particulier bezit is. We zien wat wild zoals zebra’s en waterbok. Maar we zien vooral veel vogels. De bootman koopt wat vis, snijdt het open en doet er waterhyacint in, maakt een lok-geluid voor de vis-arends en gooit de vis weg. De vogel komt meteen op de vis af, maar de vis zinkt en de arend vertrekt weer. De tweede vis vult hij met papyrus. Hij maakt weer een lok-geluid, gooit de vis weg en ja hoor, de arend heeft hem te pakken. Na een uur zijn we weer terug op de plek waar we waren vertrokken.

De rit gaat verder. Nog zo’n 80 kilometer te gaan naar onze volgende bestemming, maar het verkeer schiet niet op. We rijden over een tweebaansweg en het landschap is heuvelachtig. Er is veel vrachtverkeer op de weg, hoofdzakelijk oude vrachtwagens. Die hebben moeite om tempo te maken en gaan doorgaans niet harder dan 40 kilometer per. Bergopwaarts soms stapvoets. Gelukkig hebben de Kenianen daar iets op gevonden, namelijk inhalen. Als het ook maar enigszins mogelijk is rijdt iedereen elkaar voorbij. Niet alleen aan onze kant van de weg, maar ook de tegenliggers. Het gaat vaak maar net goed. En dan zijn er nog de brommers en scooters die overal tussendoor vliegen. Met veel kunst- en vliegwerk komen we aan in Nakuru. Daar verblijven we in het CityMax hotel. Het is niet het beste hotel. Het is er druk, vooral met Chinezen, maar de kamers zijn oké. Behalve die van Stephan en Marijn, want daar is de wc en de wasbak verstopt. Na wat zeuren bij de receptie wordt er mannetje naar de kamer gestuurd die het probleem vervolgens met behulp van anderen verhelpt.

Op de vierde etage is een dakterras. Nou ja, het is een lege ruimte met een stapeltje tuinstoelen in de hoek. We nemen een kijkje en zien het Italiaans/Chileense stel weer die we eerder tegenkwamen in Masai Mara. We bestellen een fles witte wijn en eten samen met het stel. We slapen vervolgens prima in het middelmatige hotel.

Van reisblog naar fotoboek
Laat een prachtig fotoboek afdrukken van je verhalen & foto's. Al vanaf € 21,95.
reisdrukker.nl

Foto’s