Bestemming bereikt

23 april 2019 - Jakarta, Indonesië

Vrijdag 19 en zaterdag 20 april 2019

Onze reizen zijn iedere keer weer een uitdaging, vooral de reis naar de verre bestemming zelf. Met onze rugzakken volgepakt met alleen maar het hoognodige, slaan we de voordeur dicht en lopen naar het station. Zowel Arriva als de NS rijden vandaag keurig op tijd, dus we lopen geen vertraging op tijdens de treinreis naar Schiphol. De heren spelen in de trein al hun mobieltjes helemaal leeg. Als we Schiphol naderen pakken we onze rugzakken van de rekken boven ons. Voor ons begint een jonge vrouw plotseling te angstig te roepen: “waar is mijn tas?” We zoeken korte tijd even mee maar komen er al snel achter dat Chris de verkeerde zwarte rugzak heeft. We geven de tas weer aan de vrouw en pakken Chris zijn tas van het rek aan de andere kant van het gangpad.

Het inchecken verloopt snel. Bij de paspoortcontrole duurt het wat langer. De zelfscan poortjes gaan wel snel, maar daar moet je minimaal 16 jaar voor zijn. Dus sluiten wij maar aan bij de vreemdelingen en minderjarigen. In de vertrekhal drinken we koffie en gaan dan naar gate G09. We vliegen met Emirates en hebben de eer om in het grootste passagiersvliegtuig ter wereld, de Airbus A380, te mogen plaatsnemen.

De vlucht naar Dubai duurt ruim 6 uur. Een paar maaltijden en 2 films later landen we, om één minuut voor middernacht, in Dubai. Hier moeten we ons een aantal uren zien te vermaken alvorens we verder vliegen naar Jakarta. Om de tijd door te komen eten we eerst iets bij McDonalds. Daarna slenteren we een aantal keren de luchthaven over alvorens neer te ploffen op comfortabele relaxstoelen. Deze nodigen uit tot slapen, zodat we voor de zekerheid de wekker van onze telefoons maar instellen.

Om 4.25 vertrekt onze tweede vlucht. Voor ons gevoel (onze biologische klok staat nog op de Nederlandse tijd) is het nacht, maar toch beginnen we de vlucht meteen met een ontbijtje. Iedereen probeert een beetje te slapen, maar dat wil niet echt lukken. De vlucht duurt ruim 7 uur. Om 15.00 uur lokale tijd landen we in Jakarta. Rekening houdend met het tijdsverschil van 5 uur, zijn we dus precies 24 uur onderweg geweest!

Zodra we onze tassen van de bagageband hebben gehaald, lopen we naar de uitgang. Daar staat iemand op ons te wachten. Hij begroet ons en geeft aan dat we buiten even moeten wachten terwijl hij de auto ophaalt. Geen idee waar hij die auto vandaan moet halen, maar het duurt echt heel lang. De rit naar het hotel duurt ongeveer een uur, maar dat komt vooral omdat we middenin de spits zitten. Ons hotel bevindt zich in een druk gedeelte van Jakarta. Het is er een gezellige chaos. Typisch aziatisch, waar iedereen toetert en brommers van alle kanten op je af komen.

Het hotel is eenvoudig. Het eenkoppige personeel is uiterst vriendelijk, maar in de hotelkamer treffen we wel wat beestjes aan. Kruipend, klein en iets groter, maar allemaal zwart en snel. We springen eerst snel onder de douche en stappen dan, weer helemaal fris en wakker, Jakarta in. In de buurt van het hotel is genoeg te doen. We zoeken eerst een pinautomaat om wat Indonesische Roepia’s te pinnen. Stephan heeft zich ondertussen verdiept in de wisselkoers en heeft berekend dat 1 miljoen Roepia gelijk staat aan € 63,-. Het maximale bedrag dat bij deze automaat gepind kan worden, is 1.250.000 Roepia’s. We zijn benieuwd hoe lang we daar mee kunnen doen.

Met ruim een miljoen op zak gaan we op zoek naar iets te eten. Langs de straat wordt van alles bereid en verkocht. We nemen plaats bij een van de kraampjes. Ter plekke wordt voor ons bami goreng ayam bereid. Stephan pakt zijn omrekenapp er weer bij en komt tot de conclusie dat een bord € 0,83 kost. De stukjes kip liggen waarschijnlijk al uren in de felle zon, maar omdat het op een hoge temperatuur wordt gewokt vertrouwen we erop dat de salmonella het proces niet overleeft. Het smaakt overigens heerlijk, al is de kok niet zuinig geweest met de pepertjes. Marijn eet een stukje op en kleurt vervolgens felrood terwijl de tranen over zijn wangen lopen. Gelukkig was er cola bij de hand om de boel te blussen.

Toen de chauffeur ons vanmiddag afzette bij het hotel, vertelde hij dat hij ons morgenochtend om 4 uur ophaalt voor de vlucht naar Pangkalan Bun. Omdat we de afgelopen dagen nauwelijks geslapen hebben, besluiten we het niet laat te maken. Om 8 uur liggen we allemaal al uitgeput op bed. Als het een beetje meezit kunnen we 7 hele uren slapen voordat morgenochtend vroeg de wekker gaat.

Foto’s