Tarangire

Vandaag begint onze tour die we gisteren hals over kop geboekt hebben. Eerst nog een ontbijtje in het hotel, dan onze spullen naar de lobby en om half 9 worden we opgehaald met een Toyata Landcruiser. We stoppen eerst bij de bank omdat we een gedeelte van de tour nog moeten betalen. Het geld is hier nauwelijks iets waard, dus al gauw heb je zulke enorme pakketten met briefjes dat je ze nergens meer kunt opbergen. Gelukkig had John, de baas van de touroperator een grote rode stoffen tas bij zich. Die zat zo goed als vol.

De chauffeur vult de beide tanks van de Toyota met diesel en daar gaan we, op naar onze eerste bestemming. We hebben ervoor gekozen om niet naar Lake Manyara te gaan maar naar het nabijgelegen Tarangire National Park. Volgens John was hier meer te zien, vooral de baobabs maken dat het park anders is dan de andere parken die we al hebben gezien. 

De route naar Tarangire is rustig en de weg is goed. Halverwege worden alle auto’s aan de kant gezet omdat er een stoet met auto’s met hoogwaardigheidsbekleders aankomt. En inderdaad, na zo’n 10 minuten wachten komen er met hoge snelheid een aantal dure auto’s voorbij, voorafgegaan door politie met sirene.

Bij de ingang van Tarangire koopt onze gids de entreekaarten en eten wij een ijsje. Zo te zien valt de stroom hier regelmatig uit, want de ijsjes zijn overduidelijk al eens gesmolten geweest en daarna weer bevroren. Op een rustige plaats in het park eten we onze lunchpakketjes op. Als we weer met verdergaan met de Toyota merkt de gids dat hij een lekke band heeft. We gaan de auto uit en de gids verwisselt de band (met een beetje hulp van ons). Een klein stukje verderop staan olifanten dus we zijn op onze hoede. Er leven in dit gebied ook schorpioenen, wat mij betreft een stuk enger dan de olifanten. We vinden een vrucht van een baobab en zijn van plan hem mee naar huis te nemen en de zaadjes uit te zaaien. Baobabs zijn hele grote lelijke bomen die op z'n kop lijken te staan omdat de takken op grote dikke wortels lijken. Wie weet kunnen we straks ons eigen klein Afrika creëren!

Er zijn ontzettend veel olifanten in Tarangire. En ze staan zo dichtbij dat we niets kunnen met de telelens op de camera. De olifanten in dit park migreren van en naar Amboseli in Kenia, waar we eerder al waren. Maar ook het andere wild is rijkelijk aanwezig, zoals zebra’s, giraffen, buffels, wildebeest, gazelles en impala’s. Een stuk verderop zien we een leeuw op een tak van een boom liggen en eentje onder de boom. 

Na een gamedrive van een aantal uren verlaten we het park en gaan we naar het kamp, Kizumba Campsite. Het kamp is prachtig gelegen, redelijk hoog met een mooie uitzicht over Lake Manyara. Alle groepen die hier aandoen hebben hun eigen kok bij zich. Wij ook. Bij aankomst had hij voor ons al een tafel klaargezet met koffie, thee en popcorn. Dat laatste hebben wij hier al vaker bij de koffie gehad. De jongens krijgen een grote tent met vier bedden en wij krijgen een stukje verderop een tent. De kok bereid voor ons een heerlijke maaltijd. In Kenia was het eten vrij eentonig, altijd in buffetvorm en vaak dezelfde gerechten, maar deze kok doet echt moeite om ons iets bijzonders voor te zetten.

Na het eten lezen we nog wat op de veranda. Lake Manyara is inmiddels niet meer zichtbaar maar de sterrenhemel des te meer.