Piramides

8 augustus 2017 - Cairo, Egypte

Piramides

Dinsdag 8 augustus 2017

Het is hoogzomer in Egypte. Elk normaal mens begeeft zich naar de kustplaatsen aan de Rode Zee en zoekt twee weken rust en verkoeling aan het zwembad van een van de prachtige resorts. Iedereen behalve de wij. We weten dat de temperaturen in augustus te hoog zijn om de hele dag rond te hobbelen en cultuur te snuiven en dat we er verstandiger aan zouden doen om in meivakantie of de kerstvakantie een rondreis door Egypte te maken. Maar voor een graad of 40 deinzen wij niet terug. Wij passen gewoon onze manier van reizen aan. En dat betekent ’s morgens vroeg uit de veren. Hoewel we gisteren pas om 5 uur in bed lagen staan we dapper op als om 7.15 uur onze wake up call komt. Om half 8 zitten we in de ontbijtzaal. We genieten van een heerlijk ontbijtbuffet. Toen we vannacht in het hotel aankwamen hebben we de omgeving niet goed kunnen zien. Nu zien we op een steenworp afstand de piramides staan.

Om half 9 is onze gids er. We rijden in ons busje Cairo door, op weg naar Sakkara waar de piramide van Djoser staat. Dit is een trappenpiramide, veel ouder dan de drie beroemde piramides vlak bij ons hotel. Het bouwwerk dateert uit circa 3700 voor Christus. We aanschouwen het historisch kunstwerk en vervolgen onze reis naar een papyrus-fabriek. Daar wordt ons getoond hoe papyrus wordt gemaakt en uiteraard worden we verzocht een kijkje te nemen in de galerij alwaar mooie papyruswerken worden verkocht. We laten ons verleiden om een paar mooie werken te kopen.    

We vragen onze gids of hij ons mee wil nemen naar een lokale koffietent. Wij geven er de voorkeur aan om mee te doen met de plaatselijke  bevolking en we proberen meestal de restaurants die zich op de westerse toeristen richten te mijden. Hij brengt ons naar een cafeetje waar een paar Egyptenaren iets drinken en aan een waterpijp lurken. Wij bestellen cola. De chauffeur en de gids komen gezellig bij ons zitten en dat is best bijzonder in dit soort landen, want meestal zetten ze de toeristen ergens af en gaan ze zelf ergens anders heen. De gids bestelt een waterpijp en legt ons uit hoe dat werkt. Ik was altijd in de veronderstelling dat daar tabak in zat, maar dat blijkt dus niet het geval te zijn. 

We gaan door naar de piramides van Gizeh. Die kunnen niet alleen vanaf de buitenkant bezichtigd worden, maar je mag er ook in. Tegen betaling uiteraard. We bekijken eerst de grote piramide, ook wel bekend als de piramide van Cheops. Dit is het enige nog bestaande oude wereldwonder. Naast de piramide van Cheops staat die van Chefren. Chefren was de zoon van Cheops. Zijn piramide is iets kleiner en heeft dat herkenbare witte puntje. Omdat deze piramide op een plateau staat lijkt hij iets groter dan de piramide van Cheops. Het witte puntje dat nog op de piramide van Chefren zit is een laag kalksteen waarmee oorspronkelijk alle drie de piramides bedekt waren. Ooit is het verwijderd en heeft men daarmee de citadel en de Mohammed Ali moskee in Caïro gebouwd.

Wij gaan de derde piramide, die van Mikerinos, van binnen bekijken. Het is de kleinste piramide van de drie. Via een plank, voorzien van horizontale latjes, moeten we een stuk naar beneden afdalen. De tunnel waar we doorheen moeten is laag. Marijn vindt het maar niets. Als we een aantal meters zijn afgedaald en in een kleine ruimte staan raakt Marijn in paniek. Hij wil weer terug. De combinatie van hoogtevrees en claustrofobie doet onze kleine wereldreiziger geen goed. Ik kalmeer hem. Als hij weer wat lucht krijgt gaan we verder de piramide in. Bijna bij de grafkamer wil hij echt niet meer verder. Maar dat maakt niet uit want die grafkamer stelt weinig voor. Het was niet meer dan een klein leeg hokje. Mummie Mikerinos was niet thuis en ligt waarschijnlijk ergens in een museum tentoongesteld. De terugweg door de smalle tunnel verloopt goed, zelfs voor Marijn. Achteraf geeft hij aan het “supercool” te vinden dat hij in een piramide is geweest! Uiteraard hebben we ook de Sfinx nog bekeken, die leeuw met dat mensenhoofd die over de piramides waakt.

Het is het heetst van de dag en wij bevinden ons in de woestijn. Weliswaar aan de rand van een wereldstad, maar een beetje verkoeling zou zeer welkom zijn. We worden teruggebracht naar ons hotel. Gelukkig hebben onze kamers airco. Als we weer een beetje zijn afgekoeld lopen we naar een take away tentje vlak bij de piramides. We bestellen iets onbekends. Het lijkt op een pita broodje met een falafel erin. Smaakt prima en kost maar € 0.12! Op de terugweg moeten we een druk kruispunt oversteken. Voetgangersstoplichten en zebrapaden kennen ze hier niet, dus steken we maar gewoon over en hopen we dat de toeterende auto’s ons kunnen ontwijken. Grappig zijn de taxi’s hier. Kleine witte busjes. Nieuw maar ook heel oud. Heel veel Volkswagen t2’tjes. Je weet wel, die busjes uit de seventies die wij oppimpen tot hippiecamper en schaamteloos € 20.000 voor neertellen. Hier rijden er honderden van rond, allemaal zwaar verroest en zonder uitzondering hebben ze hun motorkap aan de achterkant openstaan. Zal wel met de hitte te maken hebben.

Het lukt ons om het drukke kruispunt heelhuids over te steken. Eenmaal terug in het hotel duiken we het zwembad in. Een dame in een boerka ziet toe hoe haar casual geklede man en kinderen zich vermaken in het zwembad. Waarschijnlijk heeft ze geen boerkini want ze blijft op het droge. In tegenstelling tot een paar andere dames die zich wel, van top tot teen bedekt, in het water wagen.

’s Avonds begeven we ons naar het restaurant op de eerste verdieping van ons hotel. Eigenlijk wilden we een leuk lokaal tentje zoeken, maar door ons slaapgebrek blijven we toch maar hier. Vanaf het terras heb je prachtig uitzicht over de piramides. Terwijl wij eten beklaagt een man zich erover dat de tv aanstaat waarop een voetbalwedstrijd te zien in. De man is in het gezelschap van een vrouw in boerka en waarschijnlijk vindt hij de voetbalwedstrijd aanstootgevend. Na een discussie met het personeel loopt hij boos weg en neemt de vrouw mee. Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat vrouwen in boerka’s zwaar onderdrukt worden. Hij in zijn korte broek en t-shirt en zij in dat vreselijke zwarte ding.

We slaan het toetje over en nemen een cocktail in de bar. Alcoholvrij voor de jongens natuurlijk.

2 Reacties

  1. Bridget:
    11 augustus 2017
    Super tof....leuk om jullie reisje mee te volgen....en Toetanchamon ?mijn favourite ;-)
  2. Jan Olislaegers:
    11 augustus 2017
    Leuk verhaal.
    Kijk even voor een leuk volkswagenbusje.
    Gaan we na de vakantie even ophalen.